KrzyĹź czy pal?

Słowniki i leksykony oraz ogólnie język grecki i łacina

Słowniki i leksykony dość jednoznacznie wypowiadają się na temat stauros, krzyża i krzyżowania. Chociaż niektóre ze słowników przytaczanych przez śJ (jak, np. Vine) w przedstawionych cytatach popierają istnienie pala, to jednak po manipulacji jakiej się śJ dopuścili z publikacją Lispiusa, cytatem z Imperial Bible Dictionary i cytatem z Encyclopedia Brittanica (bez związku z tematem, ale bardzo pouczający przykład jak śJ manipulują tekstami) trzeba być wyjątkowo krytycznie nastawionym do ich argumentów.
  1. Oto co mówi o słowie stauros The Imperial Bible Dictionary, tak chętnie cytowana przez śJ:
    "Greckie słowo tłumaczone na krzyż (stauros) właściwie oznacza pal, słup lub fragment palisady, na którym można coś powiesić lub którego można użyć do ogrodzenia części terenu. Wprowadzono zmiany kiedy władza i zwyczaje Rzymu rozszerzyły się na kraje greckojęzyczne. Zdaje się, że nawet u Rzymian słowo CRUX (od którego wywodzi się nasz krzyż) pierwotnie oznaczało słup. Ale od czasu kiedy rozpoczęto używania go jako instrumentu kary, zazwyczaj dodawany był poprzeczny kawałek drzewa". (fragmenty tłumaczenia MM, oryginalny tekst angielski i jego manipulacja przez śJ jest tutaj)

  2. New International Dictionary of New Testament Theology (przekład MM):
    "Odpowiadając czasownikowi (stauroo) który był bardziej powszechny, stauros może oznaczać pal, który był czasami zaostrzony, na którym były publicznie pokazywane egzekucje kryminalistów - hańba jako dodatkowa kara. To mogło być użyte do powieszenia (jak prawdopodobnie Diod. Sic. 2, 18, 2), nawleczenia na pal [impaling] lub w jakiś nieznany sposób [strangulation]. Stauros mógł być także narzędziem tortury, być może w sensie łacińskiego patibulum, belki krzyża dźwiganego na ramionach. Wreszcie mogło to być narzędzie egzekucji w postaci pionowego pala i poprzecznej belki tej samej długości, w kształcie krzyża w węższym tego słowa znaczeniu. Mogło to wyglądać jak kształt: T (łaciński crux commissa) lub + (crux immissa)" (Vol. 1, str. 391)

  3. Polski ateistyczny "Leksykon Religioznawczy", pod hasłem krzyż podaje: "Mamy dokładne dane odnośnie praktyk egzekucyjnych w rzymskiej Palestynie. Słup, a więc część pionową wbijano głęboko w ziemię znacznie wcześniej. Skazaniec dźwigał jedynie belkę poprzeczną, którą razem z nim mocowano u góry słupa i dawano podpórkę pod nogi, aby się nie obsunął"

  4. Wielki słownik nowego testamentu Kittela-Friedricha podaje, że kiedy nie chodziło o "krzyż" taki, jak my rozumiemy, lecz, o prosty "pal", wtedy raczej rozróżniano i zamiast stauros używano terminu skolps, który oznacza "pal zaostrzony na wyższym końcu"

  5. A Greekenglish Lexicon, Arndt and Gingrich na s. 772 definiuje "stauros" jako (przekład MM): "pal wpuszczony w ziemię w pionowej pozycji; poprzeczna belka była często dołączana do jego górnej części"

  6. Pierwsze tłumaczenia Nowego Testamentu z greki na łacinę zostały dokonane ok. 180 roku, a więc w czasach w których krzyżowanie było na porządku dziennym. Zawsze jednak stauros zostało przetłumaczone jako crux nigdy zaś jako palus.

  7. Słowo stauros w klasycznej grece znaczy "pal" lub "słup". Klasyczna greka to okres do V-IV w p.n.e. czyli co najmniej cztery wieki przed Chrystusem i co najmniej jeden wiek przed wprowadzeniem krzyżowania przez Rzymian jako kary. Przyznają to nawet śJ: w książce "Całe Pismo jest natchnione..." s.316: "W wiekach od IX do IV p.n.e. trwał okres tak zwanej greki klasycznej". Przyznają oni również, że "W klasycznej greczyźnie słowo to oznaczało po prostu ustawioną pionowo belkę, czyli pal. Później zaczęto też nazywać tak pal egzekucyjny z belką poprzeczną" (Prowadzenie rozmów... s.153).

    O tym że język grecki zmienił się od czasów Homera (VIII w pne) do czasów greckiego przekładu ST (Septuaginty, III/II w pne) świadczy chociażby oddawanie przez Homera "słupa" zawsze przez stauros, tymczasem w Septuagincie używano słowa stylos.

    W języku greckim używanym w tamtych czasach nie było osobnego określenia na krzyż. Słowem stauros oznaczało się wszystko co wspierało się na pionowym palu, czemu nie przeczy żaden z komentatorów greki.

  8. Mieszanie klasycznej greki z greką w Biblii, spisanej pół wieku po ukrzyżowaniu a pięć wieków po zakończeniu okresu greki klasycznej jest nieporozumieniem:

Spis
Poprzedni Następny

BROOKLYN