Strona główna / Artykuły / Czy Nabuchodonozor zburzył... / Porównanie chronologii
Na początek przedstawię klasyczną chronologię babilońską, taką, jaką uznają historycy. Wedle tejże chronologii Jeruzalem zburzono w 19-tym roku panowania Nabuchodonozora (Nebukadnezara). Był to rok 586/7. Oto wykres:
I jedna uwaga. Na wykresie powyższym (z braku miejsca) nie naniosłem informacji, że Nabonidus panował w koregencji z Belshazarrem od 4 roku jego panowania, do końca (czyli 539). Na powyższym wykresie nie zamieściłem też informacji, że między majem a czerwcem 556 roku panował (2 miesiące) Labashi Marduk [niżej Świadkowie Jehowy podają, że panował on 9 miesięcy, nie 2]. Teraz to odnotowuję. Również na poniższym wykresie, gdzie rozrysuję lata panowania królów Babilonu wedle datacji Strażnicy również z braku miejsca na wykresie nie zaznaczę danych tyczących się czasu panowania Labashi Marduka i Belshazarra. Świadkowie Jehowy uznają jednak fakt ich panowania (z tą małą różnicą o jakiej przed chwilą wspomniałem, która polega na tym, że Świadkowie Jehowy podają, że Labashi Marduk panował 9 miesięcy, a nie 2).
Wedle
kanonu Ptolemeusza (najbardziej podstawowego źródła chronologii babilońskiej
okresu zburzenia Świątyni jerozolimskiej), gdy liczymy wstecz od Nabonida to
też dochodzimy do roku 586 jako daty zburzenia Jeruzalem, a nie do roku 607. Przyznaje
to anglojęzyczne Przebudźcie się! z 8 maja 1972, które na str. 28
podaje:
„The 586 B.C.E. date is based primarily on what is known as >>Ptolemy's
Canon<<, which assigns a total of 87 years to the Babylonian dynasty
beginning with Nabopolassar and ending with Nabonidus at the fall of Babylon in 539 B.C.E. According to this Canon, the five kings that ruled during this period were Nabopolassar (21 years), Nebuchadnezzar (43 years), Evil-merodach (2 years), Neriglissar (4 years) and Nabonidus (17 years). In line with the number of years thus assigned to each ruler, Jerusalem's desolation in Nebuchadnezzar's eighteenth year (nineteenth year if counting from his "accession year") would fall in 586 B.C.E.-2 Ki. 25:8; Jer. 52:29.”
19 rok rządów Nebukadnezara to według Świadków Jehowy rok 607 p.n.e. Zatem
zaczął on panować w 626 (tak podaje też anglojęzyczna książka Świadków
Jehowy pt. Aid to Bible Understanding, str. 1212).
Amel Marduk (Ewil Merodach) zaczął panować po nim w roku 581, jak
podaje Strażnica z roku 1966, nr 8, str. 8 (por. Aid to Bible Understanding, str.
1212). Ta sama Strażnica podaje resztę lat
panowania królów babilońskich, aż
do upadku Babilonu. Więc idźmy dalej, zatem Amel Marduk, „po
dwuletnim panowaniu został zamordowany przez swego szwagra Neriglissara, który
następnie rządził przez 4 lata....”. „Po nim wstąpił na
tron jego małoletni jeszcze syn Labaszi Marduk;”, „...już
po dziewięciu miesiącach padł ofiarą zamachu. Wtedy objął tron Nabonid,
ulubiony zięć Nabuchodonozora, który dotąd pełnił funkcje namiestnika
miasta Babilon.
Panowanie jego zyskało sobie wielką sławę i rozciągnęło się aż do
upadku Babilonu w roku 539 p.n.e” (Strażnica nr 8 z 1966 roku,
str. 8, par. 6 -7). W koregencji z Nabonidem panował Belszaccar. Zaczęło się
to w 3 roku Nabonida
(panował od 556), czyli 553 rok p.n.e., o czym uczy leksykon Świadków Jehowy,
pt. Całe Pismo jest natchnione, Brooklyn 1998, str. 139 przypis i 140 (w
edycji anglojęzycznej tej książki będzie to strona 165 przypis, i 166). Na
podstawie tych danych rozrysujmy więc wykres:
Jak widać w chronologii przyjmowanej wedle danych samej Strażnicy istnieje luka 19 lat (między rokiem 581 a 560/562) jaka wytworzyła się pomiędzy panowaniem królów Nabuchodonozora i Marduka (który był następcą tego pierwszego). Już na samym początku naszych rozważań zauważamy więc rzecz wręcz sensacyjną, mianowicie, że chronologia babilońska rozrysowana wedle danych podawanych w publikacjach Świadków Jehowy jest tak wadliwa i nieprawidłowa, że nawet samym Świadkom Jehowy się ona „rozjeżdża”, nie dając się „ustawić”. Już tylko po tym widać, że coś jest nie tak z chronologią Strażnicy. Problemów tego typu jest w chronologii Świadków Jehowy o wiele więcej, o czym Czytelnik niniejszego tekstu dowie się podczas dalszej lektury:
Jan Lewandowski; kwiecień 2002
WSTECZ